Badania wykonywane przed operacją są w dużej mierze uzależnione od tego, jaki jest charakter zabiegu. W praktyce oznacza to, że nie ma konieczności ich przeprowadzania, jeśli pacjent i chirurg zdecydowali o przeprowadzeniu operacji w znieczuleniu miejscowym. Za każdym razem zabieg poprzedza jednak wizyta na oddziale okulistycznym, konieczna jest bowiem nie tylko kontrola ostrości wzroku, ale również pola widzenia. Na tym etapie mierzy się również ciśnienie śródgałkowe i bada oko pod mikroskopem i lampą szczelinową.
Zabieg korekty powiek nie zawsze może być zresztą przeprowadzony, a o przeciwwskazaniu mówimy między innymi wówczas, gdy narząd łzowy nie radzi sobie najlepiej ze swoimi funkcjami. Już choćby dlatego każdy pacjent jest poddawany testom na funkcje łzawienia. Bardzo duże znaczenie ma też wielkość szpary powiekowej, a więc odległość, z jaką mamy do czynienia pomiędzy środkowym brzegiem powieki górnej i brzegiem powieki dolnej. Jeśli jest ona mniejsza niż dziesięć milimetrów, można mówić o tym, że szpara powiekowa jest zwężona. Innym badaniem jest to, które określa MRD1, a więc odległość pomiędzy środkiem źrenicy w pozycji równej i środkiem brzegu powieki górnej, a także MRD2, czyli odległość, z jaką mamy do czynienia pomiędzy źrenicą i dolną powieką. Przyjmuje się przy tym, że obie odległości powinny być większe niż cztery milimetry. Niekiedy chirurg może zażądać również wykonania badania CT, a więc rodzaju tomografii rentgenowskiej. Bywa to konieczne, gdy pojawia się ryzyko zachodzenia anormalnych procesów w tylnej części gałki ocznej.